Myśl - słowo - czyn

Odkąd pamiętam słowa miały dla mnie znaczenie. Nigdy nie lubiłam rzucać ich na wiatr. Zawsze COŚ dla mnie znaczyły. 

Pewnie dlatego nie lubię jak czasami wypowiem nieodpowiednie. Strasznie mnie to wtedy męczy.

Myśli i słowa

Od myśli do słów wcale nie jest taka daleka droga. Słowa pozwalają nadać myślom ich istnienie. Dopóki myśli nie ubiorę w słowa, wydają mi się nierzeczywiste. Dopiero, kiedy je napiszę lub powiem komuś, nabierają mocy urzędowej. Istnieją. Nie są już jedynie w mojej głowie, ale wychodzą na zewnątrz. Nawet, jeśli  to jest tylko zapisanie ich na kartce czy w pliku tekstowym na komputerze. Nieistotne. Są zwerbalizowane. Właśnie! Słowa to werbalizacja tego, co nosimy.

 

Między słowami

Czasem nawet nie chodzi o to co powiemy, ale to jak to powiemy. Nieraz nasze myśli są ukryte między słowami. W niedopowiedzeniu. To tak jak w książkach. Czasem autorzy kończą swoją powieść dając takie trzy kropki na końcu. Wtedy to czytelnik może sobie wyobrazić koniec. Tak naprawdę może się wtedy poczuć jak pisarz i dopisać swój koniec historii. Szczęśliwy bądź nieszczęśliwy. To, co dopiszemy zależy od nas. A na to ma wpływ nasz stan psychiczny, marzenia, doświadczenia życiowe, preferencje czytelnicze, sympatie i antypatie. Wszystko to dzieje się między słowami. 

 

Słowa ucieczką?

Jednocześnie słowa tak wiele umożliwiają i tak wiele komplikują. Czasem wydaje mi się, że przez zwerbalizowanie mojej myśli – ubranie jej w słowa – odziera ją to z wyjątkowości. Nie jest już taka odkrywcza.

Dlatego łatwiej uciec w cudze słowa. W serial ( to też w pewnym stopniu słowa), w książkę, w artykuły blogowe, w podcasty. To wydaje się bezpieczne. Jednocześnie otwiera inny świat przed człowiekiem. Tym razem cudzy, a jak wiadomo zawsze łatwiej zagłębić się w czyimś świecie, niż dotrzeć do głębi własnego.

Jest tylko jedno ALE.

Nasz własny świat zawsze nas dogoni. Nie teraz, to za jakiś czas. Mamy niezałatwioną sprawę? Ona wróci. Nie teraz, to za 3 lata. Bo od siebie uciec się nie da. Choćbyś wyjechała do Australii – od siebie nie uciekniesz. 

Dlatego warto się zmierzyć ze swoimi myślami. Nie bać się i ubrać je w słowa, a następnie wcielić w czyn. Taką mamy kolejność: myśl – słowo – czyn.  Tego ostatniego elementu nie można pomijać, bo któregoś dnia będziemy wracać do tego. Niezrealizowane myśli i słowa wracają.

Przeczytaj także: Rzecz o prawie jazdy

Zmierz się ze słowami

To jedyne antidotum. Stanąć twarzą w twarz ze swoimi słowami. Zmierzyć się z nimi i nie uciekać. Bo one w tyle głowy będą. Odezwą się wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewamy i zaatakują.

Słowa mają moc. Potrafią zmienić nasze życie. Nie uciekaj przed ich realizacją. Przekuj je w czyn. Ciężkie to? To nie takie proste jak mi się wydaje? No coś Ty! Naprawdę myślisz, że nie mam pojęcia o tym? Mam. Wiem jednak, że inaczej po prostu się nie da. Inaczej będzie to Cię zabijać od środka i pojawi się niepokój w codziennym życiu. A nie ma nic gorszego niż to.

Nie pozwól, aby niepokój i lęk się rozgościł w Twoim życiu.