Tym razem książka innego typu. Typ,
który nie ukrywam, że bardzo lubię. A dodatkowo wiąże się z moją ulubioną ever
epoką.
Mowa o książce autorstwa Teresy Dąbrowskiej pt. „ Warszawa literacka lat międzywojennych”. Jest ona sumą opowieści o 16 literatach z tejże epoki. Muszę przyznać, że kilku osób z tego grona w ogóle nie znałam.
Każda poszczególna opowieść
opisywała inną postać. Muszę przyznać, że dla mnie te krótkie biografie były
jedynie namiastką, bo czułam, że w gruncie rzeczy ktoś dał mi tylko taki „smaczek”.
Tutaj również autorka skupiła się na warszawskich elementach biografii pisarzy
i poetów z czasów dwudziestolecia między wojennego. Czytelnik może poznać
najsłynniejsze miejsca, w których artyści mogli się spotykać. Widzimy także, że
autorzy utworów z naszych szkolnych podręczników nie zawsze wiedli takie
sielankowe życie o jakie nieraz moglibyśmy ich posądzać. Nieraz żyli naprawdę w
biedzie, a ich twórczość została doceniona dopiero po śmierci.
Myślę, że „Warszawa literacka lat
międzywojennych” to dobra lektura dla osób, które chcą poznać dawną stolicę
Polski, a także mieć ogólny obraz literatów polskich z tego okresu. Jednak
czytelnik, który wymaga więcej będzie czuł pewien niedosyt i z pewnością
sięgnie po dodatkową literaturę, która uzupełni jego obraz konkretnego twórcy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz